22.3.06

Cansada, muy, muy cansada...

Estoy físicamente agotada, esta noche he dormido fatal, me he despertado unas 6 veces en toda la noche y sólo pensaba: Ui, las 4 de la madrugada, aun queda mucho para ir a trabajar... Uy, las 5 y cuarto, aun queda... Me fastidia cuando sucede esto porque al día siguiente estoy agotadísima, que si lo sumamos al cansancio físico y mental acumulado, total, que estoy hecha una caquita...

Vamos por partes:

CRÓNICA RENFIL:
Lunes, media hora de reloj esperando el tren en mi estación tras haber dejado pasar a 2 porque era inhumano subir en ellos. Total, llegué 35 minutos tarde a Bcn.
Martes y Miércoles, horario aceptable.
Por cierto, el lunes intenté poner una queja a través de la web de Renfe y es imposible, no tienen servicio de reclamaciones on line. Qué vergüenza!

Hoy E. me ha dado una alegría, porque su madre ha sido enviada de nuevo a casa, ha mejorado bastante y aunque va a tener que ir cada dos por tres al hospital, puede llevar una vida "normal" (con todas las connotaciones posibles) desde casa. Me algro por ella, la verdad es que E. estaba poco más que eufórica y me comentaba que al final va a tener que creer que los milagros existen. Pues sí, como mínimo en su familia, sí. De hecho tiene una tía abuela o algo así que ha sobrevivido ya a 3 extremaunciones (o como se llame eso) y la mujer sigue tan vivita y coleando.

En el trabajo muchos marrones estos días, ayer me tiré enganchada al teléfono hasta casi las 9 de la noche, cuando yo intentaba disfrutar de un paseíto tranquilo por el puerto... Me parece increíble que (yo) permita que lo profesional intervenga en lo personal. En fin, que estos días estoy un poco rallada con este tema. Dejémoslo...

Y en otro orden de cosas, AUN NO SÉ DONDE VOY A IR A PARAR PARA SEMANA SANTAAAA... por favor, necesito ideas coherentes. No se vale decir a Isla Mauricio (juas juas juas), ni al Caribe ni a Australia... Venga, quien me ofrezca la solución definitiva, ganará un perrito piloto jeje.

Y nada más por hoy... A pasarlo bien!!!!

3 Comments:

At 2:36 p. m., Blogger Charlie said...

Intuïnt, per les teves paraules, el teu estat físic i mental, fóra més que recomable que te n'anessis uns dies a un balneari a fer una cura anti-stress.

O almenys, és el que faré jo per setmana santa juasjuasjuasjuas

PS: Perritos no, gràcies. Ja tinc prou amb dues gates. :P

 
At 4:21 p. m., Blogger Wishcure said...

Hellloooooo!!!

No te preocupes por Semana Santaaa que ya verás como en algún sitio acabas! lo importante es que son vacacioneeessssssssss!!!!!

Que gran noticia la de E. me alegro un montón!

A veces se nos hace difícil separar las circunstancias laborales de las personales, pero es algo muy humano...no en vano, en un ámbito como en otro tratamos de hacerlo siempre lo mejor posible, ahora lo importante es abstraerse un poco de esos problemas para coger aire y fuerzas para atacarlos de nuevo sin piedad!!!.

Y descansa muchoooooo!!! :P

Un petoneeeet de bona tardaaaa!!!.

El caballero del Rombo (Wish, durante hasta el fin!)

 
At 7:01 p. m., Blogger Pinxito said...

Charlie,
Balneari, no gràcies... no van amb mi aq coses... massa calma i tranquilitat pel meu estat de neguit constant jejeje.

Wish,
Caballero del Rombo... este titulo nobiliario nuevo q tienes te sienta la mar de bien, sobre todo si llevas puesto determinado pijama jajajajaja. Petonets!!!!

Tonet,
Menorrrrrrcaaaaaa... que ganas de que llegue ya el veranito y poder ir a la playa. Ojalá pudiera repetir lo de Formentera, ainsssssss!!!

 

Publicar un comentario

<< Home